Νέες αναγνώσεις μιας παλιάς ιστορίας με αφορμή το παράδειγμα του Δημητρίου Δάρβαρη.
Στόχος αυτού του άρθρου είναι να διερευνήσει τους δρόμους μέσα από τους οποίους ένας εμβληματικός τόπος της ελληνικής ιστορίας, ακαδημαϊκής και δημόσιας, με ιστοριογραφική παράδοση σχεδόν ενός αιώνα, όπως η ιστορία των παροικιών, μπορεί να συναντηθεί και να εμπλουτιστεί ερευνητικά από μια σχετικά πρόσφατη προβληματική της ευρωπαϊκής συγκριτικής ιστορίας που καλεί για πιο διευρυμένες αναγνώσεις εκείνου που έχει καθιερωθεί να θεωρείται εθνικά μοναδικό και κατά τόπους ιδιαίτερο, δηλαδή, από την προβληματική των πολιτισμικών μεταφορών.
Βέβαια, σε όσους και όσες αντλούν την ερευνητική τους ταυτότητα από τον σκληρό πυρήνα της ιστορίας των παροικιών, ένα τέτοιο εγχείρημα είναι πιθανό να μην φαίνεται ούτε τόσο προκλητικό ούτε τόσο πρωτότυπο. Και αυτό γιατί το συγκεκριμένο, παραδοσιακό ιστοριογραφικό πεδίο, τα τελευταία είκοσι χρόνια, έχει επιδείξει μια μοναδική κινητικότητα ως προς την ανανέωση των ερωτημάτων και των εργαλείων του, καθώς και μια ιδιαίτερη διάθεση ανταπόκρισης σε σύγχρονα ιστοριογραφικά ρεύματα και σε προβληματισμούς της διεθνούς ιστορικής κοινότητας. Η μελέτη του πάλαι ποτέ ένδοξου «παροικιακού ελληνισμού» ή των «ελληνικών κοινοτήτων του εξωτερικού» έχει πλέον συναντηθεί και δοκιμαστεί με τις σύγχρονες θεωρήσεις του μεταναστευτικού φαινομένου, με τις θεωρίες της διασποράς, της διεθνικότητας, όσο και με εργαλεία και θεματικές της επιχειρηματικής ιστορίας, της δικτυακής ανάλυσης και της μικροϊστορίας.¹

Στην παρούσα συλλογή μας θα ασχοληθούμε με δύο κυρίως θέματα, την Ιστορία και τις συνήθειες του γάμου στο χωριό Βαθύπεδο Ιωαννίνων. Τις πληροφορίες για τον καταρτισμό της εν λόγω εργασίας τις λάβαμε απο τους κάτωθι μόνιμους κατοίκους του χωριού, μεγάλης ηλικίας και με βαθύτατη πείρα και γνώση των ηθών και εθίμων και της εξέλιξης αυτών όπως και της ιστορίας της γενέτειρας τους:
Ντούλα Σ. Σκαμαντζούρα ετών 90, Ελένη Κ. Καράλη ετών 77, Ιερέα Σπυρίδων Π. Νακκα ετών 66, Βασιλική Κ. Μπάφα ετών 55.
Οι σπουδαιότερες και κυριότερες πληροφορίες, ιδίως περί της ιστορίας του χωριού, ελήφθησαν από τον εφημέριο του, ο οποίος λειτουργεί σε αυτό επί 40 συναπτά έτη. Θα πρέπει δε να τονίσουμε πως ο συγγραφές έχει ιδία βιώματα, κυρίως από τις συνήθειες του γάμου καθώς τυγχάνει γαμπρός στο χωριό νυμφευθείς την θυγατέρα του ιερέα Σπυρίδωνα Νάκα. Τα βιώματα αυτά ενισχύθηκαν περαιτέρω και από την επί ένα έτος παραμονή του στο Βαθύπεδο ως διδάσκαλος. Διαβάστε online ή κατεβάστε

Χαρίλαος Β. Φασούλης, Αθήνα 1970

Ο Σύλλογος Βλάχων Θέρμης - Τριαδίου «ο Άγιος Νικόλαος» θα παρουσιάσει το νέο βιβλίο της δασκάλας Κούλας Λέντζιου Τρίκου, το «ΛΕΞΙΚΟ ΑΡΩΜΑΝΙΚΗΣ (ΒΛΑΧΙΚΗΣ) ΓΛΩΣΣΑΣ» των Βλαχόφωνων Ελλήνων των Μ. ΛΙΒΑΔΙΩΝ Πάικου Κιλκίς, στις 30 Νοεμβρίου 2014, ημέρα Κυριακή και ώρα 5.30 μ.μ., στην αίθουσα θεάτρου του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Θέρμης.

Μέχρι σήμερα το ρήμα της Αρωμουνικής (=Κουτσοβλαχικής) εξεταζόταν από κοινού με τα λοιπά συστήματα της γλώσσας(=μέρη του λόγου) σε μελέτες πού αφορούσαν την λατινογενή αυτή γλώσσα. Με την παρούσα μελέτη αποσκοπούμε σε μια συστηματική κι όσο γίνεται εξαντλητική ανάλυση του ρήματος της Αρωμουνικής. Ουσιαστικό μας εφόδιο στάθηκε η μητροδίδακτη γνώση της Αρωμουνικής, σημαντική όμως υπήρξε και ή συμβολή του υλικού πού συγκεντρώσαμε στα διάφορα βλαχοχώρια. Το υλικό αυτό μας βοήθησε στην επαλήθευση γλωσσικών πληροφοριών που αντλήσαμε από την υπάρχουσα βιβλιογραφία, καθώς και στην επισήμανση νέων στοιχείων για το ρήμα της Αρωμουνικής, πού δεν είχε ανακαλύψει ή έρευνα.
Στην παρούσα μελέτη μας, πέρα από την δομική ανάλυση του ρήματος της Αρωμουνικής, επιχειρούμε να δώσουμε την πρώτη ολοκληρωμένη, πιστεύουμε, εικόνα του. Για τον σκοπό αυτόν προβαίνουμε κατ' αρχάς σε ανάλυση της δομής εξετάζοντας τα μορφήματα, δηλαδή τα συστατικά στοιχεία του ρήματος της Αρωμουνικής και την λειτουργία τους. Στο κεφάλαιο αυτό βασικό βοήθημα είχαμε το αντίστοιχο έργο του Γ. Μπαμπινιώτη «Το ρήμα της Ελληνικής (Δομικαί εξελίξεις και συστηματοποίησις του ρήματος τής Ελληνικής)». Διαβάστε online ή κατεβάστε

Αντώνιος Δ. Μπουσμπούκης, Αθήνα 1982