ΑΝΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟΝ
Τὸν ἐν Συρράκῳ ἀργὸν μένοντα ρωμοῦνον διδάσκαλον Κογιάνον ἐκ Περιβολῖου ἡ Προπαγάνδα μετέθεσεν εἰς τὸ ἐν Ἰωαννίνοις σχολέιόν της. Ἀπέστειλε δ' εἰς Συρράκον ἕτερον τινὰ ἐκ Φούρκας διὰ νὰ κάθηται καὶ αὐτὸς ἀργός, διότι οὔτε ἕνα μαθητὴν ἠμπορεῖ νὰ προσελκύση καὶ διὰ νὰ λέγη εἷς τὸν κόσμον ἢ Προπαγάνδα ὅτι ἔχει σχολεῖα ἐν Συρράκῳ! Οὗτος μεταχειρίζεται ὅλην τὴν ὑποκρισίαν καὶ ἀγυρτίαν νὰ ἐμπνέη φρονήματα ξένα καὶ ἀνθελληνικά. Κοινῶς δικαιολογεῖται λέγων ὅτι ἡ ἀποστολή του δὲν εἶναι ἀνθελληνικὴ ἀλλὰ κοσμοπολιτικὴ διότι λέγει, ὅτι οἱ κάτοικοι διὰ τῆς ἐκμαθήσεως τῆς μητρικῆς τῶν γλώσσης ἡ ὁποία εἶναι ἡ Βλαχικὴ θὰ δυνηθώσι νὰ μάθωσι τελειότερον καὶ τὴν Ἑλληνικὴ καὶ πάσαν ἄλλην. Εἰς τοὺς ἰσχυρισμοὺς δὲ τῶν λεγόντων ὅτι εἶναι ἐντροπὴ ἡ Προπαγάνδα νὰ προσπαθῆ νὰ καταπνίξη τὸ Ἑλληνικώτατον φρόνημα τῶν κατοίκων τῆς μεγάλης ἀδελφῆς Ἑλλάδος Ἠπείρου, ἀποκρίνεται ὅτι εἷς τοῦτο πταίει ἡ Ἑλλὰς ἡ ὁποία θέλει νὰ ἐξελληνίση τὰ κοινῶς πανθολογούμενα ὡς Ρωμουνικὰ μέρη, ἐκ τῆς πιέσεως δὲ ταύτης προεκλήθη ἡ ἀντίστασης.
Τὸ κακὸν εἶναι ὅτι ἐν τῇ προκειμένῃ περιπτώσει ἡ Ὀθωμανικὴ Κυβέρνησις ὑποστηρίζει πολὺ τὴν Ρουμανικὴν Προπαγάνδαν καὶ οἱ ἰδικοί μας πρέπει νὰ ἀνοίξωσι τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν. Οἱ ἐν Ρωμουνίᾳ συνδρομηταὶ παρακαλοῦνται ὅπως τᾶς συνδρομᾶς αὐτῶν ἐμβαζωσιν εἰς τοὺς ἐν Βουκουρεστίων Ἀδελφοὺς Χάϊτα εὐγενῶς ἀποδεχθέντας τὴν ἀντιπροσωπέιαν τῆς «Φωνῆς τῆς Ἠπείρου»
Φωνή της Ηπείρου, 30 Οκτωβρίου 1892, Έτος Α', Αριθμ. 7