Η παρουσία των Βλαχοφώνων Ελλήνων στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη και ιδιαίτερα στην Ξάνθη

Γάμος στην ΠροσοτσάνηΘέλω καταρχήν να ευχαριστήσω τον καθηγητή κ. Νικόλαο Ξηροτύρη, Πρόεδρο του Συλλόγου Βλάχων Ν. Ξάνθης, για την τιμή να αναθέσει σε μένα να αναφερθώ στην παρουσία του Βλαχόφωνου Ελληνικού στοιχείου γενικά στον χώρο της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και ιδιαίτερα στην Ξάνθη. Η αναφορά αυτή στηρίζεται αφενός μεν σε μία σχετική βιβλιογραφική έρευνα αφετέρου δε σ’ ένα προσωπικό αρχείο, που ανακάλυψα καταχωνιασμένο και ξεχασμένο σ’ ένα παλιό σεντούκι του σπιτιού μου, καθώς σε προφορικές μαρτυρίες αλλά και σε προσωπικές μνήμες και γεγονότα. Με πολλή συγκίνηση ασχολήθηκα μ’ αυτήν την μικρή έρευνα και αφιερώνω την σημερινή παρουσίαση στους πρωτοπόρους προγόνους μας, σαν ένα μικρό μνημόσυνο, έναν ελάχιστο φόρο τιμής σ’ αυτούς τους ταπεινούς και απλούς ανθρώπους, που, ξεριζωμένοι από την ιδιαίτερη πατρίδα τους, αναζήτησαν μια καλύτερη ζωή σ’ αυτές τις περιοχές.

 

Το ιστορικό των Βλάχων της Ανατολικής Μακεδονίας

Συλλογική αναμνηστική φωτογραφία, η οποία απεικονίζει την οικογένεια του Θεοδώρου και της Μαρίας Ζιώγα από το χωριό Περιθώρι1. Οι απαρχές
Τα βλάχικα, αν και ποτέ δε συγκρότησαν μια ομογενοποιημένη, κωδικοποιημένη και κοινά αποδεκτή μορφή, είναι σίγουρο πως πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μια λατινογενής ή αλλιώς νεολατινική - ρωμανική γλώσσα, με βαθιές επιρροές της ελληνικής, κυρίως σε επίπεδο λεκτικών δανείων. Επομένως, θα πρέπει να θεωρείται ως μια πολιτισμική απόρροια της μακράς ρωμαϊκής κυριαρχίας. Αρχαιολογικές και κυρίως επιγραφολογικές έρευνες και μελέτες έρχονται να πιστοποιήσουν την παρουσία ενός αξιόλογου λατινόφωνου πληθυσμού και κυρίως στα αστικά κέντρα της Ανατολικής Μακεδονίας, όπως στην περίπτωση των Φιλίππων, κατά τη διάρκεια των Ρωμαϊκών Χρόνων. Μόνο υποθετικά θα μπορούσαμε να δώσουμε κάποια απάντηση στο ερώτημα τι απέγιναν αυτοί οι λατινόφωνοι πληθυσμοί στους πολυτάραχους χρόνους που ακολούθησαν. Μπορεί να εξαφανίστηκαν, να αφομοιώθηκαν ή και να μετακινήθηκαν, καθώς η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μεταλλασσόταν παίρνοντας τη μορφή της Βυζαντινή Αυτοκρατορίας, κατά την ιουστινιάνια περίοδο στα τέλη του 7ου και τις αρχές του 8ου αιώνα. Όπως και να έχει, η πρώτη αναφορά με χρήση του όρου «Βλάχος» γίνεται μερικούς αιώνες αργότερα, προς τα τέλη του 10ου αιώνα, για κάποιους «Βλάχους οδίτες» που έδρασαν αρκετά μακριά προς τα δυτικά στην περιοχή των Πρεσπών.

 

Η Βλαχομηλιά της Πίνδου και τα τραγούδια της

Χορευτικό Μηλιάς μετσόβου - Όλυμπος 2005Η Μηλιά ή Αμέρου, στην τοπική βλάχικη διάλεκτο, είναι ένα όμορφο, με περίσσιες φυσικές καλλονές, βλαχοχώρι της Πίνδου, κτισμένο σε υψόμετρο 1300 μέτρα. Η πλούσια παράδοσή του διατηρείται αρκετά ζωντανή σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια και σ’ αυτήν την απόμερη γωνιά έχει ραγδαία διεισδύσει ο σύγχρονος τρόπος ζωής. Νομαρχιακώς υπάγεται στο νομό Ιωαννίνων και, ειδικότερα, στην επαρχία Μετσόβου, έχει όμως πρόσβαση, λόγω της θέσης ( είναι χτισμένη στη συμβολή των συνόρων τριών νομών, Ιωαννίνων, Τρικάλων, Γρεβενών) στα Γρεβενά και στα Τρίκαλα. Η γεωγραφική της θέση προσδιόρισε και την ιστορική της μοίρα, μια μοίρα ταραχώδη και περιπετειώδη, όπως μπορεί κανείς να εικάσει από τις σκόρπιες ιστορικές μαρτυρίες που διασώθηκαν. Γιατί ο ένας από τους δύο φυσικούς δρόμους που ένωναν την Ήπειρο με την Μακεδονία διερχόταν από τη Μηλιά και ήταν επόμενο, σε όλες τις ιστορικές περιόδους, κυρίως όμως κατά τη νεότερη και τη σύγχρονη, μέχρι και τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας, η εμπορική και στρατιωτική κίνηση να είναι ιδιαιτέρως αυξημένη. Η κίνηση αυτή ανακόπηκε μεταπολεμικά, ελλείψει ασφαλτοστρωμένου αυτοκινητόδρομου, για να αυξηθεί και πάλι κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια, γιατί, επιτέλους, η σύνδεση Ηπείρου – Μακεδονίας με την σύγχρονη Εγνατία Οδό είναι γεγονός.

 

Ο Ελληνικός γάμος από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα

Κεφαλόβρυσο Ο γαμπρός αναχωρεί για τον γάμο, photo Margaret HasluckΧαιρετισμός
Τον αξιότιμο πρόεδρο της Π.Ο.Π.Σ. Βλάχων κ. Κωνσταντίνο Αδάμ και τα σεβαστά Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου επιθυμώ να ευχαριστήσω δια την τιμητική τους πρόσκληση να συμμετάσχω σήμερα, στο 7ο τούτο σεμινάριο Λαογραφίας, που πραγματοποιείται εδώ στην όμορφη, τη γραφικωτάτη και πανελληνίως γνωστή Σαμαρίνα. Ευχαριστώ επίσης τον αξιότιμο πρόεδρο του συνδέσμου Σαμαριναίων Λάρισας και περιχώρων κ. Μιχαήλ Σακελάρη, καθώς και τον εξ Ιωαννίνων εκλεκτό εκπαιδευτικό και φίλο κ. Ιωάννη Αυδίκο για την πρότασή του προς το Δ.Σ. της Π.Ο.Π.Σ. Βλάχων.
Είναι η πρώτη φορά που παρευρίσκομαι σε μία τέτοια συνάντηση των Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων και ομολογώ πως με διακατέχει συγκίνηση και πατριωτική έξαρση, διότι διαπιστώνω πως όλα τα Μέλη των Συλλόγων σας βιώνουν πραγματικά αυτό που ονομάζουμε ελληνική παράδοση, η οποία δεν είναι κάτι το στατικό ούτε το μουσειακό, αλλά δυναμική στάση και διαχρονική πορεία της πολιτιστικής και πνευματικής μας ζωής, αδιάκοπη και αδιάσπαστη στον καθόλου Εθνικό μας βίο.

 

Αναζήτηση