Οι πολιτιστικοί σύλλογοι, πέραν των ιδιαιτεροτήτων τους ως οργανισμοί μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, αποτελούν διαχειριστές της συλλογικής μνήμης και ταυτότητας, συμβάλλοντας ποικιλοτρόπως στην προστασία, προβολή και ανάδειξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που αποτελεί την ψυχή του πολιτισμού μας.

Το πέμπτο επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ «Διασπορά – Παροικίες – Ευεργεσία. Από το Εγώ στο Εμείς» μας ταξιδεύει στην αυτοκρατορία των Αψβούργων, στα τέλη του 19ου αιώνα με ένα εντυπωσιακό οδοιπορικό που ξεκινάει από την Ήπειρο, περνάει από τη Νίζνα της σημερινής Ουκρανίας και καταλήγει στη Βιέννη της Αυστρίας, σκιαγραφώντας τη ζωή τριών γενεών της οικογενείας των μεγάλων ευεργετών Σίνα, του γενάρχη Σίμωνα Σίνα, του γιου Γεωργίου Σίνα και του εγγονού Σίμωνα Σίνα.

Η προέλευση του ονόματος Σαμαρίνα, της γνωστής κωμόπολης στη Δυτική Μακεδονία, απασχόλησε αρκετά ως σήμερα την τοπωνυμική έρευνα.

Εν προηγουμένω άρθοω ημών, ευμενώς φιλοξενηθέντι εν τω «Ιερώ Συνδέσμω», εγράψαμεν περί της υπάρξεως και σήμερον εν Ελλάδι φυλής ελληνικής, ορεσιβίου και νομαδικής, ξένης προς τον Χριστιανισμόν, διατελούσης εν πλήρει σχεδόν ειδωλολατρεία και ετονίσαμεν την επιτακτικήν ανάγκην της κατηχήσεως αυτής εις τα δόγματα της αμωμήτου ημών πίστεως υπό των τους οίακας της εκκλησίας ιθυνόντων. (αναφέρεται στους Σαρακατσάνους)

Ένα παλιό παραμύθι μας θυμίζει ο Νίκος Καψάλης στην εφημερίδα του Εξωραϊστικού Συλλόγου ΛΙΒΑΔΙ (Μάρτιος 2006). Το μεταφέρει όπως το θυμάται απ τον παππού του.

Ντουμίνικ του χουάρε μάτα, που θα πει Κυριακή στο χωριό ξανά, στα βλάχικα.