Υπάρχει η άποψη, ευρύτατα διαδεδομένη και σε πολλές εγκυκλοπαίδειες διατυπωμένη, ότι τάχα η Βλάχικη γλώσσα προέρχεται από τη Λατινική, όπως και η Ιταλική, η Γαλλική, η Ιβηρική, η Πορτογαλική, οι γλώσσες της Λατινικής Αμερικής, η Ρουμάνικη κ.α.
Σύμφωνα με παλιούς βλάχους κατοίκους της Ιεροπηγής η γέννηση της φυλής τους ανάγεται σε ένα θρύλο, το θρύλος της Τζίντας.
"Τζίντα" (τζίντιλι ) είναι οι φανταστικές νεράιδες των βουνών, που κινούνται με τη μορφή ανεμοστρόβιλου χορεύοντας και τραγουδώντας. Είναι ικανές να "πάρουν" τα λογικά ή τη φωνή ενός ανθρώπου αν αυτός κοιμηθεί στο σημείο που χόρευαν. Έτσι σύμφωνα με το θρύλο, ένα τσελιγκόπουλο έβοσκε τα πρόβατα του παίζοντας φλογέρα, εκείνη τη στιγμή σηκώθηκε αέρας και εμφανίστηκαν γύρω του πανέμορφες κοπέλες τραγουδώντας και χορεύοντας. Φοβισμένο το τσελιγκόπουλο μάζεψε το κοπάδι του και γύρισε στη στάνη του. Ανάφερε το γεγονός στη γριά μάνα του και εκείνη τον προέτρεψε να πάει στο ίδιο σημείο την επόμενη μέρα.
Έτσι και συνέβη, όταν άρχισε να παίζει τη φλογέρα του εμφανίστηκαν πάλι οι "τζίντες" και το παλικάρι ευθύς άρπαξε το χρυσό κεφαλόδεσμο της ομορφότερης απ' αυτών, τότε το σύννεφο σκόνης εξαφανίστηκε καθώς και οι νεράιδες εκτός από αυτήν που δεν είχε πλέον μαντήλι.
…κι ο βλάχος έσκασε και τον Διάολο - αρμάνλου φιάτσι σ' κρεάπα σ' ντράκλου
Συχνά πυκνά επαναλαμβάνεται στις κουβέντες των παλιών , αλλά πως έγινε;
Ψάχνοντας κι εγώ όπως όλοι μας που είμαστε παιδιά ρωτούσα για να μάθω κάθε τι.
Ρωτούσα την γιαγιά και τον παππού να μάθω για αυτό. Τώρα πια που ο παππούς πέθανε η γιαγιά έχει πιο πολύ χρόνο να καθίσει δίπλα στο τζάκι μια και χάλασε κι ο αναμεταδότης και δεν έχουμε τηλεοπτικά προγράμματα και δεν πλήρωσε πριν πεθάνει ο παππούς την συνδρομή της NOVA το μόνο κανάλι που πιάνουμε είναι η NOVA του Κυριακού που πούλησε στους ολλανδούς αλλά δεν ξέρουμε την Βουλγάρική γλώσσα.
Έξω το κρύο δεν είναι δυνατό αλλά η ζεστασιά του τζακιού κι η γλυκιά φωνή της γιαγιάς μας κρατά στο σπίτι, ξέχασα πως ο πΟΤΕ έχει κόψει τις γραμμές της Altectelecoms και στο σπίτι τις γιαγιάς δεν έχουμε ούτε διαδίκτυο (είχε πάρει μεγάλη στεναχώρια ο παππούς – «…σπίτι χωρίς διαδίκτυο; Βρε που πάμε!!!» έλεγε κι αντί να πάμε μαζί πήγε μόνος του.
Αρκετά όμως με τα προσωπικά για γιαγιάς και του σπιτιού της, ώρα για παραμύθι…..
Το κουκί και το ρεβίθι … κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δωσ’ της κλότσο να γυρίσει παραμύθι να αρχινίσει……
Ο αγιος Βασιλης, σαν περασανε τα Χριστουγεννα, πηρε το ραβδι του και γυρισε σ' ολα τα χωρια, να δει ποιος θα τον γιορτασει με καθαρη καρδια.Περασε απο λογιων-λογιων πολιτειες κι απο κεφαλοχωρια, μα σ' οποια πορτα κι αν χτυπησε δεν τ΄ανοιξανε, επειδη τον πηρανε για διακοναρη. Κ' εφευγε πικραμενος, γιατι ο ιδιος δεν ειχε αναγκη απο τους ανθρωπους, μα ενοιωθε το ποσο θα πονουσε η καρδια κανενος φτωχου απο την απονια που του δειξανε κεινοι οι ανθρωποι.
Μια μερα εφευγε απο ενα τετοιο ασπλαχνο χωριο, και περασε απο το νεκροταφειο, κ' ειδε τα κιβουρια πως ητανε ρημαγμενα, οι ταφοπετρες σπασμενες κι αναποδογυρισμενες, και τα νιοσκαφτα μνηματα ειτανε σκαλισμενα απο τα τσακαλια.
Σαν αγιος που ειτανε ακουσε πως μιλουσανε οι πεθαμενοι και λεγανε¨" Τον καιρο που ειμαστε στον απανω κοσμο, δουλεψαμε, βασανιστηκαμε, κι αφησαμε πισω μας παιδια κ' εγγονια να μας αναβουνε κανενα κερι, να μας καιγουνε λιγο λιβανι' μα δεν βλεπουμε τιποτα, μητε παπα στο κεφαλι μας να μας διαβασει παραστασιμο, μητε κολλυβα, παρα σαν να μην αφησαμε πισω μας κανεναν".
Σελίδα 1 από 2
