Από τα Μεγάλα Λιβάδια του Πάικου στις αρχές του 20 ου αιώνα, ένα βλάχικο κεφαλοχώρι εκείνα τα χρόνια, ακολουθώντας με τα κοπάδια τους τα ποταμίσια νερά για τα χειμαδιά στο Νταούτ Μπαλί (Ωραιόκαστρο των προσφύγων), στο όργιο της Ρουμάνικης προπαγάνδας και στη μεγάλη μετανάστευση των Αρμάνων (Βλάχων) στη Ρουμανία.
Βιβλιοπαρουσιάσεις
Η μεγάλη κτηνοτροφία ως δομή του παραδοσιακού κόσμου της Ελλάδας ταυτίζεται κυρίως με τον κόσμο των Βλάχων και την οροσειρά της Πίνδου.
Ο τόμος αυτός αποτελεί συναγωγή οκτώ κειμένων τα οποία αφορούν την αρβανιτοβλάχικη (καραγκούνικη) γλωσσική ομάδα της Ακαρνανίας.
Η Βλαχική γλώσσα, παρότι εγγραμματίστηκε από τον 19ο αιώνα, παρέμεινε εν πολλοίς μια προφορική γλώσσα με πολλές διαλέκτους και ιδιώματα κατά τόπους σε μια σχετικά μεγάλη γεωγραφική κλίμακα και σε διεθνικό επίπεδο.
Η παρούσα μελέτη - έρευνα είναι αποτέλεσμα εικοσάχρονης και πλέον αναζήτησης για ένα θέμα που στις μέρες μας και μέσα στη δίνη της παγκοσμιοποίησης φαίνεται να μην έχει καμία απολύτως πρακτική σημασία.
«Πήγα στο χωριό, φράτι Κοτ, κουβαλώντας στο σακίδιό μου την πέτρα της μνήμης. Την πήρε ο πατέρας μου από την αγριογκορτσιά του Άη Γιώργη...