Βλάχικη γλώσσα

«Η Μοσχόπολις δύναται να καυχηθή, ότι έσχεν ήδη τον δέκατον έβδομον αιώνα και έτι μάλλον τον δέκατον όγδοον άντρας λογίους, οίτινες διά της φιλεργίας αυτών και των συγγραφών ουκ ολίγον συνετέλεσαν εις την ανύψωσιν της αγωγής του υπό των τυράννων δυναστευομένου ελληνικού έθνους».¹

Από το 1993 ως το 2005 πραγματοποίησα επιτόπια εθνογραφική έρευνα στο Βλαχοχώρι του Νομού Ιωαννίνων - επαρχία Πωγωνίου που είναι γνωστό ως Κεφαλόβρυσο (πρ. Μετζιτιέ).

Εάν ρωτήσεις έναν Βλάχο "τι είναι τα βλάχικα, γλώσσα ή διάλεκτος;" θα περιέλθει σε δύσκολη θέση. Ο λόγος αυτής της αμηχανίας οφείλεται αφενός στην άγνοια που συντηρήθηκε από την ελληνική πολιτεία και αφετέρου από τους διαχειριστές του βλάχικου ζητήματος, άσχετους τόσο με την επιστήμη όσο και με την ιστορία.

Ο ποιητής Αλέξανδρος Αγγέλου (1883-1980), με το σημαντικότατο έργο του –του οποίου την έκδοση έχω ετοιμάσει και αναμένω από τις εκδόσεις Αθηνών ΔΙΑΥΛΟΣ– δεν εντάσσεται σε καμιά κατηγορία συγγραφέων, από εκείνους οι οποίοι ασχολήθηκαν με τη βλάχικη γλώσσα.